-
1 γεννα
ἥ(Eur. тж. ᾱ)
1) род, происхождение(γέννᾳ μεγαλύνεσθαι Aesch.)
2) род, племя(οὐρανία Aesch.)
ἀρσένων γ. Eur. — мужской пол3) поколение(πέμπτη ἀπ΄ αὐτοῦ γ. Aesch.)
4) отпрыск, порождение, потомство(Ἡρακλέος Pind.)
-
2 γέννα
γένν-ᾰ Emp.17.27, 22.9, A.Pr. 853 (but γέννᾱ in lyr. passages of E., as Hec. 159), ης, ἡ:—poet. for γένος,2 origin, [ τοῦ ὄντος] Parm. 8.6;διέχειν γέννῃ τε κρήσει τε Emp.22.7
;γῆ γ. πάντων Secund. Sent.15
; production,πύου Aret.SD1.14
; ὑγρῶν ib.15.II offspring, son, Pi.O.7.23;θνᾴσκοντα γέννας ἄτερ A. Th. 748
;λαγίνα γ. Id.Ag. 119
; generation,πέμπτη δ' ἀπ' αὐτοῦ γέννα Id.Pr. 853
, cf. 774.2 race, family, οὐρανία γ. ib. 165;ἀρσένων γ. E.Med. 428
(lyr.): rare in Prose,ἡ τοῦ πέρατος γ. Pl.Phlb. 25d
, cf. Is.Fr. 136.3 creation, creature, PMag.Leid.V.7.14.4 personified, Creative Force, ib. W.5.3.III of the Moon, coming forth, Ach.Tat.Intr.Arat.21, Sch.Arat.735, Paul.Al.G.4. -
3 οὐράνιος
οὐράνιος, Sp., wie Luc. Dem. enc. 13 auch 2 Endgn, himmlisch, an, in, von dem Himmel; bes. ϑεοί, die im Himmel wohnen, H. h. Cer. 55; Θέμις, Ἀφροδίτη, Pind. frg. 6. 87 (wie Soph. El. 1053 u. Eur. Hipp. 59); auch οὐράνιαι allein, die Göttinnen, P. 2, 38; ἀστήρ, 3, 75; κίων, 1, 19; auch ὕδατα, Regen, Ol. 10, 2, wie Theophr. auch τὰ οὐράνια allein braucht; Aesch. unterscheidet Ag. 90 ϑεῶν τῶν τ' οὐρανίων τῶν τ' ἀγοραίων; auch οὐρανία γέννα, Prom. 164; οὐράνιος πόλος, 927; ἄστρα, 1051; αἰϑήρ, Soph. O. R. 866 (wie Eur. αἰϑέρα οὐράνιον, Hec. 1100); ἀστραπή, O. C. 1465, wo man des Metrums wegen οὐράνια ändert, was adverbialisch zu fassen, vom Himmel, wie etwa ἵππον οὐράνια βρέμοντα, Eur. Troad. 1159, s. aber unten; φῶς, Soph. Ant. 935, der οὐράνια καὶ χϑονοστιβῆ einander gegenübersetzt, O. R. 301; οὐρανίων μακάρων, Eur. Herc. Fur. 758; ϑεοί, El. 1235; u. in Prosa, οὐρανίη Ἀφροδίτη, Her. 4, 59; Plat. Conv. 181 c; ἄκραν ὑπὸ τὴν οὐρανίαν ἁψῖδα πορεύονται, Phaedr. 247 b; ϑεοί, Legg. VIII, 828 c u. öfter; οὐράνια σημεῖα, Himmels-, Lufterscheinungen, Xen. Cyr. 1, 6, 2; ῥῖπτε σκέλος οὐράνιον, zum Himmel, Ar. Vesp. 1530. – Auch übertr., gewaltig, groß, den höchslmöglichen Grad einer Sache bezeichnend, ἀμβόασαν οὐράνι' ἄχη, Aesch. Pers. 565; vgl. B-A. 4, 20, ἀνεβόησεν οὐράνιον ὅσον, σημαίνει τὸ ὑπερβεβηκὸς καὶ μέχρι τοῦ οὐρανοῦ ἧκον; Soph. vrbdt Τυφὼς ἀείρας σκηπτόν, οὐράνιον ἄχος, Ant. 414, nach den Alten Staubwolke, Andere fassen es in eigentlicher Bdtg, Himmelsleid; aber ἄταν οὐρανίαν φλέγων ist »gewaltig groß« Ai. 194; dah. Ar. Ran. 781. 1131 οὐράνιον ὅσον ἡμάρτηκα, wie ϑαυμαστὸν ὅσον.
-
4 οὐράνιος
οὐράν-ιος [ᾰ], α, ον, also ος, ον E. Ion 715, Ph. 1729 (both lyr.), Pl.Phdr. 247a (v.l.), IG12(2).58b4 (Mytil.):—A heavenly, dwelling in heaven, (lyr.);θεοί h.Cer.55
, A.Ag.90 (anap.), E.HF 758 (lyr.), etc.; οὐράνιαι the goddesses, Pi.P.2.38 codd.; the gods,IG
5(1).40 ([place name] Laconia); of special gods, Θέμις οὐ. Pi.Fr.30.1;Ζεύς Hdt.6.56
, Call.Jov.55, etc.; αἱ οὐ. θεοί, Demeter and Kore, IG12 (5).655.6 (Syros, nr. Delos); ; Ἔρως ib.3157; v. Οὐρανία.2 generally, in or of heaven,ἀστήρ Pi.P.3.75
; (lyr.); οὐ. θεᾶς βρέτας fallen from heaven, E.IT 986; (lyr.); (lyr.); ; οὐ. ὕδατα, i.e. rain, Pi.O.11(10).2, Gp.2.6.10; so τὰ οὐ. alone, = rains, Thphr.HP4.14.8; οὐ. ἄχος, of a storm, S.Ant. 418 (where it may be metaph., cf. infr. 11);οὐ. σημεῖα X.Cyr.1.6.2
; τὰ οὐ. the phenomena of the heavens, Id.Mem.1.1.11; .II reaching to heaven, high as heaven, κίων, of Aetna, Pi.P.1.19;ἐλάτης οὐ. ἄκρος κλάδος E.Ba. 1064
; (lyr.); σκέλος οὐ. ἐκλακτίζειν, ῥίπτειν, kick up sky-high, Ar.V. 1492, 1530; of sounds, ὀμφὰν οὐ. A.Supp. 808 (lyr.), cf. Ar.Ra. 781;ἵππον οὐράνια βρέμοντα E.Tr. 519
(lyr.): metaph., mountainous, colossal,οὐ. ἄχη A.Pers. 573
(lyr.);ἡμάρτηκεν οὐράνιόν γ' ὅσον Ar.Ra. 1135
.IV οὐράνιον, τό, name of an eye-salve, Orib. ap. Aët.7.106.V Adv. - ίως from the point of view of heaven, opp. γηΐνως, Procl.Sacr.p.148 B.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > οὐράνιος
См. также в других словарях:
Ελλάδα - Θρησκεία — ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ Το περιεχόμενο της θρησκείας που επικράτησε στον ελλαδικό χώρο κατά την Παλαιολιθική εποχή δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί επακριβώς. Τα λιγοστά και δυσεξιχνίαστης σημασίας ευρήματα δεν βοηθούν προς την κατεύθυνση αυτή … Dictionary of Greek
σφαίρα — Γεωμετρικό σώμα, η επιφάνεια του οποίου είναι ο γεωμετρικός τόπος των σημείων που απέχουν εξίσου από ένα σημείο, το κέντρο. Ακτίνα είναι η σταθερή απόσταση του κέντρου από οποιοδήποτε σημείο της σφαιρικής επιφάνειας· χορδή, ένα τμήμα που έχει τα… … Dictionary of Greek
